Starożytne tradycyjne pieśni wielu kultur są dziś rozpoznawane nie tylko ze względu na ich wewnętrzne piękno, ale także ze względu na ich siłę duchową. Paramahansa Jogananda była pionierem, wprowadzając na Zachód indyjską sztukę śpiewania pieśni z oddaniem. Jego książka "Pieśni kosmiczne" została napisana w latach 30-tych XX wieku. Zawiera ona słowa i muzykę do ponad 50-ciu pieśni, które Jogananda skomponował lub zaadaptował z tradycyjnych pieśni z Indii. W poniższych fragmentach przedmowy do tej książki oraz w innych pismach wyjaśnia on, w jaki sposób śpiewanie „uduchowionych” pieśni pomaga wyciszyć umysł i skoncentrować go na przygotowaniach do medytacji:
Popularne piosenki są zazwyczaj inspirowane sentymentem lub przemijającymi zainteresowaniami. Ale pieśń zrodzona z głębi prawdziwego oddania Bogu i nieustannie intonowana, czy głośno, po cichu czy w myślach, dotąd aż przyjdzie od Niego odpowiedź w formie bezgranicznej radości, jest uduchowioną pieśnią.
Fragmenty z pism Paramahansy Joganandy
Każda z pieśni w śpiewniku, „Pieśni kosmiczne", została uduchowiona. Na różnych zgromadzeniach śpiewano każdą z nich na głos i po cichu, dopóki śpiewający nie otrzymali odpowiedzi od Boga. Mamy nadzieję, że każdy śpiewający te pieśni będzie śpiewał je, nie jak zwyczajne piosenki, aby zadowolić ucho lub emocje, ale jako nasycone duszą pieśni, które służą do komunii z Bogiem.
Dźwięk lub wibracja to największa siła we wszechświecie
Dźwięk lub wibracja to największa siła we wszechświecie. Muzyka jest boską sztuką, którą nie tylko jest przyjemnością, ale także jest drogą do urzeczywistnienia Boga. Wibracje powstające podczas śpiewania z oddaniem Bogu, prowadzą do zestrojenia się z Wibracją Kosmiczną lub Słowem.
Ci, którzy chcą najlepszych rezultatów powinni intonować te pieśni sami lub razem z prawdziwymi wielbicielami Boga, z coraz większym oddaniem i gorliwością. Po zapamiętaniu słów, należy poświęcić im niepodzielną uwagę, powtarzać je z coraz to głębszym i głębszym oddaniem. Starać się w pełni zrozumieć znaczenie słów śpiewając je, dopóki nie zanurzysz się w błogości śpiewu. To radosne uczucie jest pierwszym postrzeganiem Boga.
Jedno z Dziesięciu Przykazań w Biblii brzmi: „Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno”. Ilekroć ktoś bezmyślnie powtarza słowa pieśni lub modlitwę, nie zwracając uwagi na Pana, na próżno wypowiada Boskie Imię; to znaczy bez rezultatu, bez wykorzystania wszechobecnej mocy tego Imienia i bez otrzymywania odpowiedzi od Boga. Pan nie odpowiada na modlitwy powtarzane jak papuga. Powtarzanie pieśni z coraz większym zrozumieniem i oddaniem oznacza branie imienia Boga, nie nadaremno, ale ze skutkiem.
Ten, kto śpiewa te uduchowione pieśni, „Pieśni Kosmiczne", z prawdziwym oddaniem, znajdzie komunię z Boga i ekstatyczną radość, a dzięki nim uzdrowienie ciała, umysłu i duszy.
Śpiewnik "Pieśni kosmiczne", nie został jeszcze oficjalnie wydany przez SRF w jego polskiej wersji. Udostępniamy te pieśni wyłącznie dla członków Polskiej Grupy SRF, do użytku indywidualnego lub wspólnych śpiewów w kółkach medytacyjnych. Dlatego, aby dostać się na stronę z tymi pieśniami wymagana jest znajomość hasła.